ΠΡΩΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΠΑΝΟΜΗΣ

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Την Δευτέρα  11-09-2023 και ώρα 08:30΄ στο  1ο Δημοτικό Σχολείο Επανομής θα γίνει ο καθιερωμένος Αγιασμός για την έναρξη των μαθημάτων της Σχολικής Χρονιάς 2023-2024.

• Οι μαθητές/τριες θα έρθουν στο σχολείο με τσάντες ή μία πάνινη τσάντα λίγο πριν τον Αγιασμό θα μπούνε στις γραμμές ανά τμήμα και μετά το τέλος του Αγιασμού θα μπουν στις αίθουσες τους και θα παραλάβουν τα βιβλία από τους/τις εκπαιδευτικούς. Θα τους δοθεί προσωρινό πρόγραμμα και λίστα υλικών-τετραδίων και στη συνέχεια θα αποχωρήσουν με ευθύνη των γονέων τους (09:30΄πμ).
• Μετά το τέλος του Αγιασμού όλοι οι μαθητές/τριες θα αποχωρήσουν.
• Η είσοδος των γονέων στον προαύλιο χώρο επιτρέπεται την ημέρα του Αγιασμού.
• Από την Τρίτη 12-09-2023 το ωρολόγιο πρόγραμμα πρωινό (13:15΄) και ολοήμερο (15:55΄) θα εφαρμόζεται κανονικά. Το τμήμα του Ολοήμερου που θα σχολάει στις 17:30΄θα λειτουργήσει όταν βγει το οριστικό πρόγραμμα του σχολείου

 Από τη Διεύθυνση

Ο σύλλογος δασκάλων και το προσωπικό του 1ου ΔΣ Επανομής σας εύχεται Καλή Ανάσταση με υγεία και ανάταση ψυχής. Το άγιο Φως ας φωτίσει τις ψυχές και τις ζωές όλων μας. Να περάσετε όμορφα αυτές τις άγιες μέρες.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΩΝ

Θεσσαλονίκη, 7/11/2022

Ευάγγελος Κελεσίδης
Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Ανατολικής Θεσσαλονίκης

Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες των μαθητριών και μαθητών μας,
Καθώς ανέλαβα πρόσφατα Διευθυντής Εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη χαρά επικοινωνώ μαζί σας για να μοιραστώ το όραμά μου για τη μόρφωση και την παιδεία που αγωνιζόμαστε να προσφέρουμε στις μαθήτριες και στους
μαθητές μας!
Από τη θέση αυτή θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι οι εκπαιδευτικοί καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να κάνουμε τη θετική διαφορά στη ζωή των παιδιών ΜΑΣ.
Θα το πετύχουμε αυτό αγωνιζόμενοι από κοινού, γονείς και εκπαιδευτικοί για τους -ελπίζω κοινά αποδεκτούς στόχους μας, οι οποίοι είναι:
● η καλλιέργεια συναισθηματικής νοημοσύνης και πανανθρώπινων αξιών
● η επίτευξη υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων
● η ανάπτυξη φυσικών και σωματικών ικανοτήτων, και εν τέλει
● η ανάπτυξη ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων που να σέβονται τους συνανθρώπους τους και να συνυπάρχουν αρμονικά.
Για να διασφαλίσουμε ότι θα επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, είναι απαραίτητο τόσο το σχολείο όσο και η οικογένεια να οικοδομήσουν από κοινού ένα υποστηρικτικό πλαίσιο που θα λειτουργεί προς όφελος των παιδιών.
Η σχολική χρονιά 2022-23 είναι η χρονιά που επανήλθαμε στο σχολείο σε μια κανονικότητα. Ωστόσο, όπως έδειξαν πολλές έρευνες σε όλον τον κόσμο, η περίοδος της καραντίνας και της απομάκρυνσης από το σχολείο ως το φυσικό χώρο όπου πραγματώνεται η μαθησιακή διαδικασία έχει αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην κοινωνικο-συναισθηματική και συμπεριφορική ανάπτυξη των παιδιών καθώς και στη σχέση των γονέων με το σχολείο. Και πώς να μη γίνουν αυτά, όταν τα τρία τελευταία χρόνια τα παιδιά έχουν φοιτήσει κανονικά μόνο κάποιους μήνες στο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν δει το χαμόγελο των παιδιών, την έκφραση συναισθημάτων στο πρόσωπό τους και οι γονείς βρισκόταν έξω από το σχολείο για λόγους διασφάλισης της δημόσιας υγείας.
Καλούμαστε λοιπόν, τώρα, από κοινού να δομήσουμε ξανά τη σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και τον γονέα προς όφελος των μικρών μαθητριών και μαθητών. Να πιάσουμε το κουβάρι της ζωής από εκεί
που το αφήσαμε το 2020 και να κοιτάξουμε με αισιοδοξία το μέλλον.
Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι η έννοια κλειδί είναι η συνεργασία. Απλώνουμε το χέρι και προσβλέπουμε σε μια ειλικρινή συνεργασία για το καλό των παιδιών, που θα βασίζεται στη στέρεη βάση της εμπιστοσύνης.
Ζητάμε από εσάς, τους γονείς, να βρίσκεστε κοντά στα παιδιά και κοντά σε εμάς, καθώς σας θεωρούμε σημαντικούς εταίρους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Ζητάμε να εμπιστευτείτε τον/την νηπιαγωγό, τον/τη δάσκαλο/α, τον/την κάθε εκπαιδευτικό και να συνεργαστείτε μαζί τους.
Δεν έχουν ξεπεραστεί και ούτε θα ξεπεραστούν τα λόγια του Μ. Αλεξάνδρου κάθε φορά που αναφερόταν στον δάσκαλό του, τον Αριστοτέλη: “Στους γονείς μου οφείλω το ζην, αλλά στον δάσκαλό μου το ευ ζην”.
Σε μια υγιή σχέση, όπως αυτή που οφείλουμε να οικοδομήσουμε, δεν χωρούν ανταγωνισμοί, εντάσεις, απειλές και επιθετικές συμπεριφορές εκατέρωθεν. Τα παιδαγωγικά ζητήματα διαχειρίζονται μέσα στο σχολείο από τον κατ’ εξοχήν αρμόδιο γι’ αυτά, τον/την εκπαιδευτικό.
Η/Ο κάθε εκπαιδευτικός προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί, μην ξεχνάμε όμως ότι είναι και αυτός άνθρωπος, και όπως όλοι μας, μπορεί να κάνει λάθος. Αν διαπιστώσουμε κάποια δυσλειτουργία, μπορούμε να ακολουθήσουμε κάποια βήματα προκειμένου να βρεθεί η καλύτερη λύση:
● να απευθυνθούμε άμεσα στον/στην εκπαιδευτικό και να συνεργαστούμε μαζί του
● να αποτανθούμε στον επικεφαλής του σχολείου (διευθυντή/τρια, προϊστάμενο/η) που έχει τη δυνατότητα να κινητοποιήσει και να συντονίσει όλες τις διαθέσιμες δομές και τους φορείς της εκπαίδευσης
● τέλος, υπάρχει επίσης ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου που είναι παιδαγωγικά υπεύθυνος για το σχολείο.
Ας εμπιστευτούμε όλους αυτούς τους παιδαγωγούς, που η Πολιτεία όρισε να μορφώσουν τα παιδιά μας, και να διδάξουμε έμπρακτα σε αυτά αρχές και αξίες για τη ζωή τους, όπως τον σεβασμό, την προσπάθεια, το πρόγραμμα, την ευγένεια, την ενσυναίσθηση, τη διαπραγμάτευση και την πειθαρχία που είναι απαραίτητη για την επίτευξη προσωπικών και συλλογικών στόχων. Διδάσκουμε τις συμπεριφορές εκείνες που είναι κατάλληλες και αποδεκτές σε κάθε περίσταση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την αξία των ορίων στη ζωή των παιδιών. Χωρίς όρια τα παιδιά αισθάνονται χαμένα και αποδιοργανωμένα.
Θα ήθελα να κλείσω αυτήν την πρώτη επικοινωνία μου μαζί σας με κάποιους στίχους από ένα ποίημα της Dorothy Law Nolte, με τίτλο “Τα παιδιά μαθαίνουν αυτό που ζουν”:
Αν τα παιδιά ζουν με επικρίσεις, μαθαίνουν να καταδικάζουν.
Αν τα παιδιά ζουν με εχθρότητα, μαθαίνουν να καβγαδίζουν.
Αν τα παιδιά ζουν με φόβο, μαθαίνουν να φοβούνται.
Αν τα παιδιά ζουν με οίκτο, μαθαίνουν να λυπούνται τον εαυτό τους.
Αν τα παιδιά ζουν με χλευασμούς, μαθαίνουν να ντρέπονται.
Αν τα παιδιά ζουν με φθόνο, μαθαίνουν τι είναι η ζήλια.
Αν τα παιδιά ζουν με ντροπή, μαθαίνουν να νιώθουν ένοχα.
Αν τα παιδιά ζουν με ανοχή, μαθαίνουν να είναι υπομονετικά.
Αν τα παιδιά ζουν με ενθάρρυνση, μαθαίνουν να έχουν αυτοπεποίθηση.
Αν τα παιδιά ζουν με έπαινο, μαθαίνουν να εκτιμούν.
Αν τα παιδιά ζουν με επιδοκιμασία, μαθαίνουν να τους αρέσει ο εαυτός τους.
Αν τα παιδιά ζουν με αποδοχή, μαθαίνουν να βρίσκουν αγάπη στον κόσμο.
Αν τα παιδιά ζουν με αναγνώριση, μαθαίνουν να έχουν έναν σκοπό.
Αν τα παιδιά ζουν μαθαίνοντας να μοιράζονται, μαθαίνουν να είναι γενναιόδωρα.
Αν τα παιδιά ζουν με ειλικρίνεια και αμεροληψία, μαθαίνουν τι είναι αλήθεια και δικαιοσύνη.
Αν τα παιδιά ζουν με ασφάλεια, μαθαίνουν να πιστεύουν στον εαυτό τους και στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω τους.
Αν τα παιδιά ζουν με φιλικότητα, μαθαίνουν ότι ο κόσμος που ζούμε είναι όμορφος.
Αν τα παιδιά ζουν με ηρεμία, μαθαίνουν να είναι ήρεμα και γαλήνια.
Και θέτω σε όλες και όλους μας το ερώτημα:
Με τι ζουν τα δικά μας παιδιά;
Το επόμενο διάστημα προγραμματίζουμε στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης μια δια ζώσης συνάντηση με τους γονείς και ένα συνέδριο με τίτλο «Σχέσεις σχολείου οικογένειας στη σύγχρονη εποχή». Σας περιμένουμε κοντά μας!
Με αυτές τις σκέψεις προσβλέπω σε γόνιμη και εποικοδομητική συνεργασία
και εύχομαι καλή και ανέφελη σχολική χρονιά!

Με εκτίμηση
Ευάγγελος Κελεσίδης
Διδάκτορας Επιστημών της Αγωγής
Διευθυντής Π.Ε. Ανατολικής Θεσσαλονίκης